rzucać się - Słownik niemiecko-polski i polsko-niemiecki DEPL

werfen czasownik wirft, warf, hat geworfen rzucać, ciskać, miotać; einen Blick auf jemanden werfen rzucać okiem na kogoś; mit Geld werfen szastać pieniędzmi; eine Runde werfen stawiać kolejkę; eine Frage in die Diskussion werfen poruszać jakąś kwestię w dyskusji; sich jemandem an den Hals werfen rzucać się komuś na szyję

hinwerfen czasownik wirft hin, warf hin, hat hingeworfen pot. rzucać na ziemię, rzucać, szkicować, kreślić; sich hinwerfen rzucać się

hinhauen czasownik haut hin, haute hin, ist hingehauen pot. wywalić się, runąć jak długi; (hat hingehauen) pot. wyrżnąć, wystarczyć, udawać się, ciskać, rzucać; sich hinhauen ciskać się, rzucać się; es wird schon hinhauen pot. na pewno się uda; die Arbeit hinhauen pot. odwalać robotę, pracować byle jak

zappeln czasownik zappelt, zappelte, hat gezappelt miotać się, rzucać się; vor Freude zappeln skakać z radości; jemanden zappeln lassen pot. trzymać kogoś w niepewności

zufahren czasownik fährt zu, fuhr zu, ist zugefahren jechać; auf etwas/jemanden zufahren jechać w kierunku czegoś/kogoś; auf jemanden zufahren przen. porywać się na kogoś, rzucać się na kogoś

herfallen czasownik fällt her, fiel her, ist hergefallen napadać, rzucać się über jemanden/etwas na kogoś/coś; über die Politiker herfallen atakować polityków; über ein Land herfallen napadać na kraj

hergehen czasownik geht her, ging her, ist hergegangen iść, kroczyć hinter jemandem za kimś; über jemanden hergehen rzucać się na kogoś, oczerniać kogoś; es ging hoch her było hucznie, było głośno

auffallen czasownik fällt auf, fiel auf, ist aufgefallen rzucać się w oczy, zadziwiać, zwracać uwagę, zastanawiać

hermachen czasownik macht her, machte her / hermachte, hat hergemacht; sich hermachen napadać, rzucać się über jemanden na kogoś

einrennen czasownik rennt ein, rannte ein, hat eingerannt pot. rzucać się mit z / + AKK na, nieustannie nachodzić; offene Tür einrennen pot. wyważać otwarte drzwi

losschießen czasownik schießt los, schoss los, hat losgeschossen pot. zaczynać strzelać, zaczynać mówić; (ist losgeschossen) wyruszać, wybiegać, pobiec, rzucać się, dopadać auf jemanden kogoś; schieß los! pot. gadaj!

hinunterstürzen czasownik stürzt hinunter, stürzte hinunter, ist hinuntergestürzt upadać in den Abgrund w przepaść, zbiegać die Treppe po schodach; (hat hinuntergestürzt) spychać jemanden in den Abgrund kogoś w przepaść; sich von der Aussichtsplattform hinunterstürzen rzucać się z platformy widokowej

springen czasownik springt, sprang, ist gesprungen skakać, podskakiwać, przeskakiwać; in die Höhe springen podskakiwać do góry; ins Auge springen przen. rzucać się w oczy; über ein Hindernis springen skakać przez przeszkodę

Hals der (PL die Hälse) szyja, kark, gardło; ein schlanker/kurzer/langer Hals szczupła/krótka/długa szyja; jemandem um den Hals fallen rzucać się komuś na szyję; bis an den Hals/bis zum Hals im Wasser stehen stać po szyję w wodzie; sich (DAT) den Hals brechen skręcić kark; Hals über Kopf pot. na łeb na szyję, na łapu-capu; bis an den Hals in Schulden stecken tkwić po uszy w długach; jemandem auf dem Halse sitzen przen. siedzieć komuś na karku; Schmerzen im Hals ból gardła; aus vollem Halse schreien/lachen pot. wrzeszczeć/śmiać się na całe gardło; den Hals kosten przen. być bardzo ryzykownym (np. dla czyjejś kariery)

hechten czasownik hechtet, hechtete, ist gehechtet skakać szczupakiem, dawać szczupaka ins Wasser do wody; nach etwas hechten rzucać się za czymś

hineinstürzen czasownik stürzt hinein, stürzte hinein, ist hineingestürzt wpadać; (hat hineingestürzt) spychać; sich in die Arbeit hineinstürzen pot. rzucać się w wir pracy

niederschießen czasownik schießt nieder, schoss nieder, hat niedergeschossen zastrzelić; (ist niedergeschossen) spadać jak strzała, rzucać się auf die Beute na łup

stürzen czasownik stürzt, stürzte, ist gestürzt upadać, runąć, wpadać in + AKK w, do, wypadać aus z, przez; (hat gestürzt) obalać, powalać, pot. doprowadzać in + AKK do; die Regierung ist gestürzt rząd upadł; zu Boden stürzen runąć na ziemię; sich in die Arbeit stürzen rzucać się w wir pracy; sich ins Unglück stürzen sprowadzać na siebie nieszczęście

stechen czasownik sticht, stach, hat gestochen kłuć, przebijać, wbijać, żądlić; ins Auge stechen rzucać się w oczy; die Wespe hat mich gestochen osa mnie użądliła

schmeißen czasownik schmeißt, schmiss, hat geschmissen pot. rzucać, porzucać, wywalać, uporać się; mit etwas schmeißen rzucać czymś; eine Runde schmeißen stawiać kolejkę

schnellen czasownik schnellt, schnellte, ist geschnellt podrywać się, podskakiwać, raptownie wznosić się, wzbijać się; ein Fisch schnellt aus dem Wasser ryba wyskakuje z wody; die Preise schnellten in die Höhe ceny nagle podskoczyły; (hat geschnellt) prztykać mit den Fingern palcami, szybko rzucać, ciskać, miotać

aufgeben czasownik gibt auf, gab auf, hat aufgegeben zadawać, nadawać, nakazywać, polecać, wysyłać, rezygnować, poddawać się; eine Hausaufgabe aufgeben zadawać pracę domową; die Hoffnung aufgeben tracić nadzieję; seine Pläne aufgeben rezygnować ze swoich planów; sein Studium aufgeben porzucać studia; den Kampf aufgeben zaprzestawać walki; seine Gewohnheiten aufgeben wyzbywać się swoich przyzwyczajeń; das Rauchen aufgeben rzucać palenie

entsagen czasownik entsagt, entsagte, hat entsagt zrzekać się einer Sache (DAT) czegoś; dem Rauchen entsagen rzucać palenie

Schatten der (PL die Schatten) cień; einen Schatten werfen rzucać cień; über seinen Schatten springen przemóc się, zdobyć się na coś

einstellen czasownik stellt ein, stellte ein, hat eingestellt wstawiać, nastawiać, regulować, przerywać, wstrzymywać, zawieszać, zaprzestawać, zaniechać, przyjmować do pracy; sich auf etwas einstellen nastawiać się na coś; eine Uhr einstellen nastawiać zegarek; die Produktion einstellen wstrzymywać produkcję; das Feuer einstellen wstrzymywać ogień; das Rauchen einstellen rzucać palenie

liebäugeln czasownik liebäugelt, liebäugelte, hat liebäugelt rzucać zalotne spojrzenia, flirtować mit jemandem z kimś, marzyć, nosić się z zamiarem mit etwas czegoś

rauchen czasownik raucht, rauchte, hat geraucht dymić, dymić się, kopcić, kurzyć, palić (o człowieku); Zigaretten rauchen palić papierosy; das Rauchen aufgeben rzucać palenie

knobeln czasownik knobelt, knobelte, hat geknobelt rzucać kości um etwas o coś, pot. dłubać, kombinować, głowić się an einem Problem nad problemem

R E K L A M A